Dit designerduo maakt vlinderdasjes van spijkerbroeken

Creatief ondernemerschap. Bij Soul Stores kunnen we er geen genoeg van krijgen. In de rubriek Soul Stories posten we exclusieve interviews met ondernemers die durven te breken met conventies in een vastgeroest systeem. En die daarmee anderen inspireren om te volgen. Met vandaag: het designerduo Leonie&Lois en hun initiatief Spijkerbrij.

Tekst: Talita Kalloe | Fotografie: Coco Plooijer exclusief voor Soul Stores

Met Spijkerbrij rekenen Leonie Vlaar (25) en Lois Stolwijk (25) af met verspilling. Voor het project Spijkerbij verwerkt Leonie&Lois de techniek van het ambachtelijke papierscheppen in het hergebruiken van spijkerstof. Bepakt en beladen met hun mobiele fabriek tonen ze het volledige proces: van de spijkerbroek in vol ornaat tot het verpulveren en in elkaar zetten van een nieuw product. Spijkerbrij mocht haar kunsten al vertonen op de Modefabriek, de Amsterdam Denim Days en Salon dei Mobile in Milaan. Lees verder voor het verhaal achter dit bijzondere project.

Allereerst: wat is Spijkerbrij precies?

“Het woord spijkerbrij is afkomst van de combinatie spijkervezels en lijm. Door het samenpersen van spijkervezels door middel van lijm, creëer je hetzelfde effect als het samenpersen van houtsnippers  tot een osb-plaat. We staan met name bekend om onze mobiele fabriek waarmee we het complete proces vertonen: van het verknippen van spijkerstof tot het mengen met natuurlijke lijm (een mengsel van water en maizena red.) en het samenpersen tot een nieuw product. Zoals vlinderstrikjes van denimstof. Of lampenkappen waar 16 verschillende spijkerbroeken in verwerkt zitten. We staan regelmatig op evenementen en beurzen met onze mobiele fabriek.”

Hoe kwamen jullie op het idee voor Spijkerbrij?

“Vorig jaar bezochten we een molen in Zaandam. Daar troffen we per toeval de molenaar die bezig was met het onderhoud van de Grote Hollander – een maalbak waar vezels van oude vodden tot pulp werden geslagen. Dit gebeurt maar ééns in de zoveel tijd dus we hadden geluk. De vezels gingen vervolgens in een grote bak met water waar het werd samengeperst tot papier. Dit bracht ons op het idee om het oude ambacht van het papierscheppen ook op denim vezels toe te passen. Het was daar – op die bewuste zondag in maart – dat het idee voor Spijkerbrij werd geboren.”

Waarom denim?

“Denim was vroeger echt voor de goudzoekers – voor de mijnwerkers. Daar konden werkers hun hele leven mee doen. Maar omdat het een trendobject is geworden gaat het niet meer lang mee. Mensen gooien heel snel een jeans weg waardoor die duurzame functie eigenlijk verloren is gegaan. Dat is zonde en daar wilden we iets mee doen. De denimvezel is moeilijk te verwerken voor de textiel industrie en daar lag voor ons dan ook de grootste uitdaging: de duurzaamheid van het product in ere houden door het te hergebruiken.”

Waar komt de gedachten van de mobiele fabriek vandaan?

“We vinden het heel belangrijk om het proces te laten zien van hoe een product tot stand komt.  In onze studieperiode zag je dat heel weinig, nu gelukkig steeds vaker. Het is vandaag de dag steeds belangrijker om te weten wie de maker achter het product is en welke materialen je gebruikt. Met de mobiele fabriek kunnen we én het proces in beeld brengen én zelf de gezichten laten zien achter Spijkerbrij.”

Kunnen mensen ook hun eigen jeans inleveren?

“Ja zeker. We bieden bezoekers de mogelijkheid om hun eigen oude spijkerbroek mee te nemen zodat we daar speciaal voor hen een nieuwe product mee kunnen maken. Zoals een vlinderstrikje bijvoorbeeld. De spijkerbroek persen we ter plekken, maar sturen we wel later toe omdat het eerst een paar dagen moet drogen. Super leuk voor mensen die het transformatieproces willen zien van een spijkerbroek die ze misschien jaren hebben gedragen tot een volledig nieuw ontwerp.”

Hoe willen jullie je voetstappen achterlaten in de wereld?

“Wat we voornamelijk willen is onze kennis delen zodat ook andere mensen inzien dat je van je eigen materiaal weer iets nieuws kan maken. En dat het hoeft helemaal niet zo moeilijk te zijn. De lijm voor ons maakproces brouwen we bijvoorbeeld in onze eigen keuken met water en maizena. Door de relatieve eenvoud van het proces willen we heel graag andere mensen inspireren om op een nieuwe manier naar eigen producten te kijken die ze normaal gesproken weggooien. Op die manier proberen wij ons eigen steentje bij te dragen aan een betere wereld.”

Disclaimer: de foto’s in deze post zijn exclusief geschoten door Coco Plooijer van Ayo&Ola voor www.soulstores.com. Wil je de foto’s gebruiken? Stuur dan even een e-mailtje naar talita@soulstores.com.