Een ode aan mama’s

“Mama, mag het donker uit?” Ik las deze zin tien jaar geleden in een dichtbundel waar ik de naam niet meer van weet. Voor mij betekent het: mama’s kunnen alles. En als ze het niet kunnen, wordt het in ieder geval wel van ze verwacht.

Dus als het donker is, moet het uit. Want donker is eng. En dat het tegenovergestelde van donker licht is, en je daarvoor alleen maar op een knopje hoeft te drukken, doet er dan even niet toe. Net als wanneer je drie dagen niet gedoucht hebt, ondertussen promotie wilt maken en een kind aan je borst hebt hangen. Als de promotie niet lukt, en je vervolgens iets moet doen waar je niet blij van wordt, doet er ook dan écht niet toe. Want babylief heeft honger. Moet eten.

Mama’s rennen, ze vliegen. En als het even moet, zijn ze ook kampioen zwaargewicht.

Als Meneer Konijn onder een loodzware kast is beland en moederlief de nachten gekrijs en algehele malaise al tot in haar beenmerg kan voelen, dan tilt ze de kast doodleuk op. In haar eentje, met haar pink als het moet. Mijn beste vriendin, mijn eigen moeder en alle andere super mama’s in mijn omgeving; ik zie het ze zo allemaal doen. Het is die intense oerkracht die mij altijd al heeft gefascineerd. Een soort intuïtief instinct dat al naar boven komt vanaf het moment dat Papa Zaad en Moeder Ei elkaar gevonden hebben. Mooi.

Ondertussen zit ik middenin de babyboom van mijn generatie.

En ik sta met verwondering te kijken hoe de zwangere vrouwen om me heen veranderen in een soort oervrouwen; drie weken lang het gevoel hebben dat je lijdt aan heftige buikgriep. Van vreugde naar intens verdriet in slechts twee minuten. Iedere ochtend wakker worden alsof je de avond ervoor – en de drie nachten daarvoor – flink hebt doorgehaald. En ondertussen gewoon veertig uur in de week werken, het huishouden doen, lief zijn voor je vent en de babykamer schilderen. Nee. Makkelijk is het niet. Maar hoe zwaar het soms ook is, ze doen het. Want over negen maanden komt er een hummeltje naar buiten dat op zijn minst verwacht dat je het donker uit kunt doen.

14 mei is het moederdag.

En hoewel ik dagen als Valentijnsdag, Pindakaasdag (ja, echt) en Warme Truiendag zelf graag spek-de-kassa-dag noem, neem ik moederdag serieus. Deze dag sta ik nog eens extra stil bij het moederschap. Daarom – lieve mama’s – breng ik een ode aan jullie. Niet alleen voor moederdag, maar voor iedere andere dag dat jullie er zijn. Jullie wijsheid, zorgzaamheid, onzelfzuchtigheid en geduld is iets waar ik hopelijk op een dag zelf een voorbeeld aan mag nemen. En als er dagen zijn dat je twijfelt aan jezelf, weet dan dit: jullie brengen liefde tot leven en licht in het donker. En dat doet niemand jullie na.

——————–

———————–

Speciaal voor Moederdag hebben we een super leuke give-away georganiseerd. Breng in de comments hieronder een ode aan een mama die je nog even extra in het zonnetje wilt zetten. Onder de reacties mogen we twee 7-day mini-sets verloten namens de bijzondere holistische beauty methode Colour & Spice: een healing voor de huid op basis van pure, natuurlijke ingrediënten. We kijken uit naar jullie reacties!

Meer weten over de holistische beauty methode van Colour & Spice? Schrijf je in voor de nieuwsbrief van Natascha Koningsveld. Vol positiviteit en mooie tips voor lichaam, huid en geest.