De milieu-impact van zonnebrandcrème: hier kun je op letten

Door onze gastredacteur

Marloes Klein

Als jonge moeder ren ik met zonbeschermende producten achter mijn kind aan. Onder luid protest smeer ik een extra laag op die kwetsbare huid van de schouders. Ik ben namelijk erg voorzichtig met zon en onze huid, maar ik ben me ook erg bewust van de zonnebrandcrème. Je leest het goed: ik ben voorzichtig met zonnebrand. Want zonnebrandcrème is niet per definitie goed voor je huid of het milieu.

Zonnebrand en de kwetsbare waterwereld

De geur van bloemen, barbecues en brandhout verklapt dat we steeds vaker kunnen genieten van zwoele zomeravonden. Die dagen dat je spontaan de strandtas inpakt – hup, dat nieuwe boek gooi je er ook in – en rillend geniet van de ijskoude Noordzee. In de zomermaanden zwemmen en badderen we graag in de zee of ander open water. Maar wanneer de zonnebrandcrème van je huid mengt met het water, komen bepaalde ingrediënten uit de zonnebrand in het water terecht. Stoffen die schadelijk zijn voor het koraal en de vissen.

De schadelijke stoffen waar het hierbij om gaat, zijn de chemische UV-filters oxybenzone en octinoxaat. Het koraal verbleekt wanneer deze in aanraking komt met deze stoffen. Met als gevolg dat het koraal afsterft. Hierdoor raken kwetsbare ecosystemen ernstig verstoord. Met alle gevolgen van dien. Waterresistente zonnebrandcrème lijkt daarin een oplossing te bieden. De crème komt immers niet in het water terecht. Maar om de crème waterresistent te maken, zijn er microplastics aan het product toegevoegd. Door te douchen of in de zee te zwemmen, dragen de microplastics in deze crèmes bij aan een ander groot milieuprobleem: ‘the plastic soup’ in onze oceanen.

De vervuilende verpakking 

Naast de ingrediënten, zijn ook de plastic verpakkingen schadelijk voor het milieu. De zonnebrandflessen en afsluitende dopjes komen vaak per ongeluk in het water terecht, die op hun beurt weer worden afgebroken tot microplastics in de zee. Daarnaast komen dieren vaak vast te zitten in onderdelen van de zonnebrandflessen. Reden genoeg dus om:

1. bewuster om te gaan met het gebruik van zonnebrandcrème (en de verpakkingen) in de natuur; 
2. te onderzoeken of er duurzame alternatieven zijn die rekening houden met de (onderwater)wereld én jouw huid.
   

Duurzaam zonnen: waar moet je op letten 

De zon vermijden dan maar? Ook dat is geen duurzaam alternatief. Er zitten namelijk veel fysieke en mentale voordelen aan zonlicht. Het maakt je gelukkig (hallo serotonine!) en de zon is de enige natuurlijke bron waaruit we vitamine D kunnen halen. Vitamine D geeft je een boost op het gebied van spierversterking, botweefsel en het behoud van je evenwicht. Ook helpt vitamine D bij het opnemen van calcium uit je voeding. En laten we eerlijk zijn, hoe lekker is het om te genieten van je favoriete drankje in de zon? Daar kan weinig tegenop.

Lees ook: zo maak je een bewuste keuze voor supplementen

Wat kun je dan wel doen?

Je kunt op een bewuste manier genieten van de zon met een natuurlijke zonnebrandcrème. Hier zitten geen synthetische stoffen in, maar natuurlijke vervangende ingrediënten. Dit zijn mineralen zoals zinkoxide of titaniumoxide. Een extra voordeel is dat deze stoffen zelden een allergische reactie veroorzaken bij mensen met een gevoelige huid. Het is raadzaam om de verpakking van een milieubewuste zonnebrandcrème te checken of deze op zijn minst ook dierproefvrij zijn. 

Tips voor bewust omgaan met zonnebrandcreme

• Gebruik een zonnebrandproduct met minstens een voldoende als milieu-score;
• Zorg ervoor dat er weinig product verloren gaat, zeker als je een spray gebruikt;
• Gooi een product van vorig jaar niet weg. De meeste zijn nog goed. Je kunt zonnebrand best een jaar of langer bewaren als je de gebruikersinstructies goed opvolgt; 
• Koop een product zonder tweede kartonnen verpakking;
• Gooi een lege fles in juiste afvalcontainer;
• Spoel je fles niet om;
• Beperk het aantal uren in de zon;
• Bescherm jezelf ook met kleding, zonnebril en een (zonne)hoed of pet.

Bron: Consumentenbond

Foto featured image: Aukje van Rossum | Dit artikel bevat gesponsorde links